Historie van Café Bern

De deur van Café Bern ging open op 26 augustus 1978. De dag daarvoor was de opening, met zo’n honderd genodigden.

Het plan voor een café was van Helmut Winzeler. Hij had er al een tijd op zitten broeden. Helmut was een Zwitserse kernfysicus. Zijn lopende onderzoeksproject –elementaire deeltjes, op het Zeemanlaboratorium in Amsterdam– was afgerond. Helmut, inmiddels 49, besloot zijn heil elders te zoeken.

Allereerst haalde hij zijn restaurant-diploma. Al vanaf zijn studentenjaren had hij een hang naar de horeca en een grote interesse in koken. Ooit runde hij in de stad Bern met zijn vriend Pips Vögeli een “stadtbekannter” jazzkelder.

De beslissing voor een goed café, waar men kan drinken en daarbij iets goeds kan eten, was geboren.

Voorbeelden waren Café du Commerce en Café des Pyrenées in Bern. Een maaltijd –van degelijke kwaliteit– vormde wat hem betreft de omlijsting van een ontmoeting.

Het was een bijzonder avontuur het café te beginnen. De Nieuwmarkt van toen was niet de vrolijke, eigenzinnige Nieuwmarkt zoals we die tegenwoordig kennen: gelegen tussen het einde van de Zeedijk, destijds een bepaald niet ongevaarlijke no-go-area en de buurt direct achter het café waar de Metroaanleg een verwoestend spoor had achtergelaten. Alleen iemand met een originele geest en onconventionele blik op de wereld zou op het idee komen uitgerekend daar een café als Café Bern te beginnen. Helmut was zo iemand.

Het publiek dat hij aantrok, kwam en gestadig is Café Bern uitgegroeid tot wat het nu is. Helmut zelf is er niet meer in levende lijve, maar zijn café is er nog wel degelijk en draagt onmiskenbaar zijn signatuur.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, heeft Helmut nooit een “formule” bedacht als basis voor het café, maar bestaat zijn echte, tijdloze formule uit de basis van het leven: eten, drinken en een vruchtbaar gesprek: twee mensen weten oneindig veel meer dan één.

Tom Bachmann
Koen Vollaers
Alexandra Nieuwenhuijsen

©2024 Café Bern